Van ons hotel in Marrakech reden we eerst naar het Takerkouste meer		langs een ommuurde schaapskooi

moeilijk te zien maar wij telden zeven apen	aan de waterkant hoorden we plonzen in het water, we dachten eerst dat het kikkers waren maar het bleken schildpadden die we weg zagen zwemmen

---

Vanaf Takerkouste volgden we een smalle maar redelijk begaanbare bergweg, de P2024, kris-kras over het Kik-plateu naar de Hoge Atlas via de berberdorpen Tamazirt, Aguergour, Agdour,  Tadroukhete, Moulay Ibrahim en My Brahim naar Asni 

het Kik plateau	uitzicht eerste koffiestop-Kasbah Igdalen in Aguergour

pauw met een enorme opgezette staart in de Kasbah	na het passeren van een kudde schapen en een koeienhoedster ging de reis over het plateau weer verder

na een bocht zagen we de Woestijntapuit links het mannetje, rechts het vrouwtje		bij Aguergour geen ruïne maar een schuilplaats voor schapen

zicht op de Mount Toubkal, met 4167 m is het de hoogste berg van het Atlasgebergte en, na de Kilimanjaro in Tanzania, de een na hoogste van Afrika

vrouw met koe en klaprozen	Berberdorp Agdour	Asni

prachtig uizicht over het Asni plateau hoog in het Atlasgebergte		soms was de weg volledig weggespoeld

Bij Asni verlieten we het Kik-plateau en reden we door de Oukaïmeden vallei over een bergweg, op een hoogte van 1800 meter, langs de dorpjes Ifgane, Sidi Fares, Tamessoulte en Tazelga naar Agsarane waar we stopten voor een koffiestop bij Guesthouse Aurocher. Bij dit restaurant was ook een saffraankwekerij waar Marijke wat van deze kruiden kocht 

onderweg zagen we huizen en bergen in overeenkomende kleuren	we rijden langs het Berber dorp -Sidi Fares

huis in aanbouw, er wordt gebouwd met steen en adobe (water,klei,stro,mest)	wasdag	vrouwenuitje

---

informatiebord bij Guesthouse Aurocher over saffraan	vijgen en en daaronder een groene brilhagedis in het zonnetje op de balustrade van het restaurant

---

We reden verder naar de Ourika vallei

	Berber dorp in de Ourika vallei	Ourika Valley

fotostop bij, wat later een oude begraafplaats bleek te zijn, de rechtop staande stenen geven de graven aan		daar vonden we een Moroccan Orange Tip	en een Afrikaanse vink

---

We reden over de P2017 door de Ourika vallei naar het dorpje Oualmas waar we een traditioneel Berberhuis bezochten. Het huis was gebouwd boven een stroompje (afgetapt van de Ourika rivier) dat waterkracht leverde voor aandrijving van de graanmolen.
In het huis een salon voor de gasten, een slaapkamer voor het hele gezin, een hamam, een keuken en een voorraadkast. Buiten een grote tuin voor de familie met boomgaard, kruiden- en moestuin

de graanmolen	met stroompje voor de aandrijving

de keuken met een oven van aardewerk	pas gebakken en afgedekt brood	in de voorraadkast werd een hand-karner gedemonstreerd

in het huis was een kleine privé hamam (Marokkaanse badkamer), Marijke kon er maar net in			opslagkamer voor het koperen serviesgoed voor familiebijeenkomsten

---

Aan de rivier Ourika gebruikten we een Marokkaanse lunch bij het dorp Oualmas, in restaurant Achorafa langs de P2017 met een brug over de Ourika. Obers brachten eten en drinken over de brug naar een terras aan de overkant. Eén van de obers liet hierbij een blad vallen over  z'n mooie zwarte jasje dat hij ter plekke uittrok.

---

We bezochten een kleine coöperatie in de Ourika vallei waar Arganolie werd gemaakt. Arganolie wordt al eeuwenlang door Marokkaanse vrouwen gebruikt voor massage, als cosmetisch middel maar ook in de Marokkaanse keuken. Er is ongeveer 30 kilo aan vruchten nodig en daarna ongeveer 15 uur arbeid, om één liter olie te maken.
Arganolie heeft een nootachtige smaak, het wordt geperst uit de pitten van de vruchten die aan de arganboom groeien. Zuidwest Marokko is de enige plaats ter wereld waar deze boom groeit. De pitten worden uit de vruchten verwijderd en in de zon gedroogd.

pitten van de vruchten van de arganboom	met een steen slaan de vrouwen op de pit, zodat deze barst

De zaden worden in een stenen handmolen gemalen tot een dikke pasta		Uit deze pasta wordt de olie geperst

we namen afscheid van onze gids en chauffeur Zakaria Jemhati	op het hoteldakterras in Marrakech werden we welkom geheten door	een Zwarte spreeuw	en een Grauwe buulbuul